Nieuws

Nieuws

In het laatste gesprek met de oncoloog een paar weken geleden, hoorden we dat Elise nog drie maanden gewone chemobehandelingen krijgt, te beginnen vanochtend negen juli.
En daarna nog zes maanden een onderhoudsbehandeling.
Dat is een soort chemo in pilletjes die je gewoon thuis krijgt en minder bijwerkingen geeft.
Klaar dus in april 2013.

Vorige week vrijdag belde onze oncoloog onverwacht op om nog ‘even’ te vertellen dat Elise misschien toch geen drie maanden reguliere chemo krijgt!?!

Na overleg met de beste arts in Amerika vinden ze dat Elise alle belangrijke chemos al de vorige keer heeft gehad en dat nog meer van hetzelfde gif niet nuttig is.
En met het oog op het li-fraumeni gen wat Elise heeft is het altijd verstandig om onnodige chemos en bestralingen te vermijden.

Nu is het plan dus om de volgende MRI af te wachten.
Een hersenscan op 18 juli (de uitslag komt pas de week erna!).
Als alles er goed uit ziet en er dus geen tumoren te zien zijn, krijgt ze voorlopig geen gewone chemos meer en gaan we meteen door naar de volgende ronde: de onderhoudsbehandeling.

Ik zou moeten lachen.
Weer een sprong vooruit.
Waarom ben ik dan niet uitbundig blij?!
Sta ik niet te juichen?

Maar ik ben stil.
Durf ik het te geloven?
Ik ben moe van alle keren dat ze iets zeggen en het dan toch anders wordt.
Moe van elke keer aanpassen aan de grillen van het ziekenhuis.
Moe van de klappen van de kanker.

Al die vragen die in mijn hoofd rond gaan.
Als ze de chemos niet krijgt, krijgt ze het misschien sneller terug.
Als ze ze wel krijgt, blijft deze kankervorm misschien beter weg, maar heeft ze meer kans op een andere soort.

Vorige keer dat we klaar waren en we vrij het ziekenhuis uit mochten lopen, balanceerden we op een touw hoog in de lucht.
‘Loop maar’ zeiden ze.
‘Jullie kunnen het.’
We hadden vertrouwen en wisten dat er een vangnet was.
De zon scheen, geen zuchtje wind.
Het touw stond strak.

Ondanks onze zelfverzekerde stappen, vielen we.
Tuimelden tientallen meters omlaag.
Vlak voor we te pletter zouden slaan, ving het net ons op.
Weer een operatie, chemo’s en nu ook bestralingen.
Gered.

Nu staan we er weer.
Vanuit de behandelkamer ineens het touw opgestuurd.
Maar dit keer hangt het touw slap.
Het waait en ons rotsvaste vertouwen wiebelt aan alle kanten.

Hangt er nog een net onder?
Een laatste redder in nood?
Of lonken er scherpe rotsen direct onder ons?
Niemand die het weet.
Niemand die onze hand vasthoudt.

Maar er is geen alternatief.
Dus we gaan ervoor.
Klaar met de grote behandelingen.
Voorzichtig schuifelen we het touw op.
We wachten geduldig op de MRI scan.
Onze adem zit hoog.
Het zweet uitgebroken.
Als het maar goed is.

Voorzichtig, niet vallen.
Voetje voor voetje
Tot we aan de overkant zijn.

Dus nu is het reden voor feest.
Geen chemo’s aan het infuus.
Drie maanden eerder klaar, januari 2013!
Voor ons kleine meisje is dit natuurlijk fantastisch fijn!
Geen extra zware giffen in haar lijfje alleen de onderhoudsdosis nog.
Niet overgeven, geen haaruitval, acute opnames, infecties en eindeloze nachten in het ziekenhuis!
Hoera voor Elise!



20120709-214736.jpg

8 gedachten over “Nieuws

  1. Wow, dit is niets met een hoofdletter!! Ja, het touw staat minder strak, ja het vangnet is minder zichtbaar. Maar jullie lieverd is er nog en niet alleen dat ze heeft het zo goed gedaan dat de dokters denken dat ze niet meer gif in haar lijfje hoeft te hebben. Dat is gaaf!! Dus lieve mensen dit is mooi. Ik zit nu juichend in een trein ergens door Nederland, en ik gun dit jullie zo enorm!!!

    en als wij allen maar hard genoeg voor jullie duimen, bidden, mediteren, of wat dan maar ook het best past bij ons, dan weven we dat vangnet vast een stukje dikker.

    Liefs, en een dikke kram, Marcel.

    1. Oh shit, mailen vanuit een Nokia is echt niet handig…. Ik schreef dat dit niets met een hoofdletter was: ik bedoel natuurlijk dat dit nieuws met eeh hoofdletter was…..

  2. Oooohh ik hoop zo voor jullie dat de mri scan goed is en er dus geen zware chemos hoeven te komen!! Nog 9 dagen in spanning zitten en dan hopelijk het verlossende woord, ik duim duim duim en stuur jullie alle liefs uit México! Xx

  3. Härliga nyheter!

    Du skriver fantastiskt!

    Förstår så väl hur du känner. Skräcken som finns där. Baksidan av de positiva beskeden. Men nu är nu. Nu är det bra. Imorgon är en annan dag. En dag som vi inte vet något om.

    Kram till er alla och några extra till kämpartjejen Elise!

  4. Ooh, dat zou echt super zijn als ze het niet nodig heeft! Maar ik snap ook je angsten en twijfels. Hopelijk wordt het touw bij elk stapje verder weer een beetje strakker aangespannen. Veel liefs van ons!

    Ps bedankt voor je sms, we zijn hier nog vol ongeduld aan het wachten…

  5. Hej, hoppas ändå att känslan av lättnad överväger framför ovisshet och rädsla. Vi håller alla tummarna för att Mr-skannen kommer med bra besked. Tyvärr får vi hålla oss borta ett tag till från er för just nu håller vattkoppor oss sällskap. Kram

  6. Å så fina nyheter men ändå så mycket oro. Vi tänker på er och hoppas med er att fortsatta nyheter också kommer att vara positiva och hoppfulla!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *