Zoveel geluk.
Ongeloof dat het opeens zo snel gaat.
Onze dappere Elise gaat met zevenmijlslaarzen vooruit.
Bijna letterlijk. Vorige week kon ze met veel moeite en hulp gebogen met de rollator lopen en had ze bijna altijd hulp nodig om van lig naar zit te komen.

Nu kan ze opeens:
-Ongeveer een meter zelf kruipen. Opeens zei ze:,,Ik ga kruipen.” We zaten ernaast en keken verbaasd. Raad eens of ze een super kanjerkraal voor een supergoede dag heeft gekregen!
– Gaan zitten, liggen, rollen en weer zitten. Vooral erg praktisch voor haar zelf
– Alleen met de rollator lopen
– Langs de bank lopen. En ze zegt telkens dat we niet mogen helpen.
– Aan een handje lopen zonder extra steun
– Helemaal los drie schuifelende stapjes maken!!! Een meisje op het kinderdagverblijf vroeg wanneer ze nou de hand van haar moeder ging loslaten. Dus dat deed ze dan maar!?!

Fantastisch. We kunnen het bijna niet geloven.
En zijn elke keer zo intens blij en trots. Kijken elkaar telkens vol ongeloof aan. Praktisch betekent dit natuurlijk veel voor onze ruggen. We moeten nog wel altijd achter haar klaar staan en af en toe steunen, maar niet meer het hele gewicht dragen. En dit alles in ongeveer een week tijd. Vorige week hadden we het er nog over dat ze misschien met kerst zou lopen. Nu in de nazomer…..?

Vorige week vier stralingskralen verdient. We merken nu gelukkig nog niets van bijwerkingen. Ze eet super goed en is onwijs vrolijk. Alles gaat van een leien dakje. Slaapdokter, bestralen, wakker worden op zaal, kraal rijgen. En dan of naar huis of naar het ziekenhuis voor de fysio, controles of iets anders gezelligs medisch.

Dit weekend waren mijn broer en z’n familie er. Super gezellig en heerlijk druk. Altijd leuk met veel kinderen paaseieren zoeken. Natuurlijk ook lekker gespeeld in het nieuwe speelhuisje. Elise en wij hebben genoten.